Nyarlathotep
Ψυχοπομπός και Μυητής
"...Και τότε ήταν που ο Nyarlathotep ήρθε από την Αίγυπτο. Ποιος ήταν, κανείς δεν ήξερε, αλλά καταγόταν από το παλιό αίμα και έμοιαζε με Φαραώ. Οι φελάχοι γονάτιζαν όταν τον έβλεπαν, αλλά δεν μπορούσαν να πουν γιατί. Είπε ότι είχε αναδυθεί από το σκοτάδι είκοσι επτά αιώνων, κι ότι είχε ακούσει μηνύματα από μέρη που δεν βρίσκονταν σ'αυτόν τον πλανήτη. Στις χώρες του πολιτισμού ήρθε ο Nyarlathotep, μαύρος, ισχνός και δυσοίωνος, πάντοτε αγοράζοντας παράξενα όργανα από γυαλί και μέταλο και συνδυάζοντάς τα σε όργανα ακόμα πιο παράξενα. Μιλούσε πολύ για τις επιστήμες - για τον ηλεκτρισμό και την ψυχολογία - και έκανε επιδείξεις δύναμης που άφηναν τους θεατές του άφωνους, και που όμως εκτόξευσαν τη φήμη του σε δυσθεώρητα ύψη. Οι άνθρωποι συμβούλευαν ο ένας τον άλλον να δουν τον Nyarlathotep, και ανατρίχιαζαν.΄Και όπου πήγαινε ο Nyarlathotep, η γαλήνη εξαφανιζόταν, διότι οι νυχτερινές ώρες γέμιζαν με κραυγές από εφιάλτες."
(H.P. Lovecraft, "Nyarlathotep")
Μια από τις πιο σημαντικές φιγούρες στις ιστορίες της Μυθολογίας Κθούλου είναι ο Nyarlathotep. Εμφανίζεται για πρώτη φορά στο ομώνυμο πεζό ποίημα του Lovecraft, όπου παρουσιάζεται σαν ένας αρχαίος θεός της Αιγύπτου, ενώ καταλαμβάνει μεγαλύτερο και πολύ σημαντικότερο ρόλο σε ιστορίες όπως η "Ονειρική Αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ", "Τα Ονειρα στο Σπίτι της Μάγισσας" και "ο Στοιχειωτής στο Σκοτάδι". Το ίδιο του το όνομα δηλώνει την καταγωγή του, αλλά και το ρόλο του στις επαφές του με τους ανθρώπους. Σύμφωνα με τον Wiliam Hamblin, το όνομα Nyarlathotep έχει καθαρά αιγυπτιακές ρίζες: "Ny"-όχι, "Ar"-μέσα, "lat"-πύλη, "hotep"-γαλήνη, δηλαδή "Δεν υπάρχει γαλήνη μέσα από την πύλη". Ο Nyarlathotep είναι η "Φωνή των Μεγάλων Παλαιών", ο αγγελιαφόρος στις δοσοληψίες τους με τους ανθρώπους. Κατοικεί στην παγωμένη πολη της Καντάθ, δυναστεύοντας τους μάταιους θεούς της ανθρωπότητας, μαζί με τον τυφλό Σουλτάνο Azathoth και τους χορευτές θεούς. Σε άλλες ιστορίες όμως, ο τόπος καταγωγής του είναι η Σάρναθ.
Αντίθετα από τους περισσότερους Μεγάλους Παλαιούς, που υιοθετούν τερατώδεις μορφές, ο Nyarlathotep επιλέγει να εμφανίζεται ως άνθρωπος, και να περπατά ανάμεσα στους θνητούς. Οι ακτίνες των άστρων, που διαλύουν την ύλη των υπολοίπων Παλαιών δεν τον επηρεάζουν. Εμφανίζεται συχνά σαν ένας μαύρος άνθρωπος, όχι όμως με αφρικανικά χαρακτηριστικά, ψιλός και ισχνός, αλλά με δύναμη να ακτινοβολεί από μέσα του. Συχνά όμως παρουσιάζεται και σαν απρόσωπος, με σκοτάδι να καλύπτει τα χαρακτηριστικά του. Οι άνθρωποι τον αποκαλούν το "Έρπον Χάος", γιατί τρόμος και χάος συνοδεύει το πέρασμά του. Λατρέυει να προκαλεί ταραχές όπου κι αν βρίσκεται, αναλαμβάνοντας το ρόλο του Παγαπόντη Θεού, σαν τον Ερμή και τον Σκανδιναβικό Λόκι.
Λέγεται ότι ο Nyarlathotep έχει χίλια διαφορετικά προσωπεία, που επιλέγει να χρησιμοποιήσει ανάλογα με το σκοπό του. Έτσι, είναι ο Μαύρος Άνθρωπος στο Sabbat των μαγισσών, αυτός που αποτελεί το διάμεσο ανάμεσα στον άνθρωπο και τις δυνάμεις του σκότους. Η νύχτα του είναι η Βαλπούργια Νύχτα (Walpurgishnacht), όπου οι μάγισσες συγκεντρώνονται στα δάση και οργιάζουν καλώντας τη Μαύρη Αίγα Shub-Niggurath. Ο Nyarlathotep θα εμφανιστεί και θα οδηγήσει τον υποψήφιο μπροστά στον Μαύρο Θρόνο του Azathoth στο κέντρο των Απείρων, όπου θα πρέπει να γράψει με το αίμα του το όνομά του στο Μαύρο Βιβλίο.
Σαν αγγελιαφόρος των θεών, οδηγός ψυχών και κριτής, από πολλές απόψεις ο Nyarlathotep μπορεί να συγκριθεί με τον αιγυπτιακό θεό Ανούβι, ή και τον αρχαιοελληνικό Ερμή, που οδηγούσε τις ψυχές μέσα από τα μαύρα νερά του Αχέροντα.
Παρά το γεγονός ότι είναι μια ιδιαίτερα δημοφιλής φιγούρα, ο Nyarlathotep εμφανίζεται ελάχιστα στα διάφορα λαβκραφτικά γριμόρια που κυκλοφορούν, με τις εκδοχές του Donald Tyson να ασχολούνται περισσότερο απ'όλα μαζί του. Το Al Azif (Hay, Wilson κλπ) κάνει κάποιες αναφορές σε αυτόν, ενώ ένα λιγότερο γνωστό κείμενο, το Grimoirium Imperium, παραθέτει έναν κατάλογο με τα πιο γνωστά avatars του Μαύρου Θεού, καθώς και τους τρόπους επίκλησής τους.
Στο "Νεκρονομικόν - οι Περιπλανήσεις του Αλχαζρέντ", ο Nyarlathotep λαμβάνει έναν κάπως διαφορετικό ρόλο. Παρουσιάζεται ως ο δίδυμος αδερφός του Azathoth, ο μόνος που μπορεί να αντικρύσει το πρόσωπό του χωρίς φόβο. Ο Nyarlathotep περιπλανιέται αιώνια, δολοπλοκώντας, και λειτουργώντας ως δύναμη καταστροφής, αντιτιθέμενη στη δύναμη δημιουργίας του Azathoth. Στο "Grimoire of the Necronomicon" όμως, ο ίδιος ο Tyson αλλάζει το προφίλ του Απρόσωπου Θεού. Ο Nyarlathotep παορυσιάζεται ως ένας από τους χορευτές θεούς, ο σιαμαίος αδερφός της Galila (που αντιστοιχεί στο ζώδιο των Διδύμων). Στην αρχή της δημιουργίας, ο Nyarlathotep πόθησε την κόρη του Azathoth, την Barbelzoa και, κόβωντας το δεσμό του με την αδερφή του, πλησίασε το θρόνο και βίασε την κόρη του βασιλιά του. Η πράξη του είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της Barbelzoa και την τρέλα του Azathoth. Πλέον ο Nyarlathotep λειτουργεί ως ο αγγελιαφόρος του Τυφλού Θεού, και ως ο οδηγός των ψυχών προς το Μαύρο Θρόνο, ευελπιστώντας να αρπάξει την εξουσία από τον Azathoth και να κυριαρχήσει στο σύμπαν ο ίδιος.
Στο πρώτο βιβλίο του Tyson συναντάται επίσης μια παράξενη νύξη, σύμφωνα με την οποία στο αρχικό μνημείο της Σφίγγας βρισκόταν το πραγματικό πρόσωπο του Nyarlathotep. Η λεπτομέρεια αυτή θυμίζει κάπως τις θεωρίες του εναλλακτικού αρχαιολόγου Robert Temple για τη Σφίγγα στην Έρημο της Γκίζα.
Αυτή είναι η εικόνα του Nyarlathotep όπως παρουσιάζεται μέσα στη Μυθολογία Κθούλου, ωστόσο το νόημά του είναι βαθύτερο. Ο Nyarlathotep είναι ο αγγελιαφόρος των Παλαιών, και κατά συνέπεια ο διάμεσος επικοινωνίας με τις δυνάμεις τους, τις εσώτερες δυνάμεις του ανθρώπινου νου. Σαν τέτοιος, είναι αυτός που θα βοηθήσει τον αναζητητή να βρει την Αληθινή του Θέληση, ρίχνοντας τα εμπόδια προς αυτήν, εμπόδια που συνήθως βάζουμε στον εαυτό μας οι ίδιοι. Στην "Αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ", είναι ο Νyarlathotep αυτός που παρουσιάζεται μπροστά στον Ονειροταξιδιώτη Ράντολφ Κάρτερ, δείχνοντας του ότι αυτό το όμορφο όνειρο που έψαχνε τόσο καιρό βρισκόταν ήδη βαθιά μέσα του.
Είναι όμως και ο ψυχοπομπός, ο οδηγός της ψυχής του μύστη προς το σκοπό του μυστηρίου. Ο Nyarlathotep έχει συνδεθεί με διάφορες πρακτικές περάσματος σε "αλλες διαστάσεις" και αστρικών ταξιδιών. όπως το Αστραφτερό Τραπεζόεδρο και το Ασημένιο Κλειδί. Στο "Grimoire of the Necronomicon" του Donald Tyson, ο Nyarlathotep θα οδηγήσει το μύστη μπροστά στο Μαύρο Θρόνο του Azathoth, περνώντας μέσα από τις πύλες του Yog-Sothoth. Ο Μάγος ανοίγει αυτές τις πύλες με ένα μεγαλοπρεπές τελετουργικό, στο οποίο εκφωνεί το Μέγα Ψαλμό, μια ενωχιανή επίκληση προς το Nyarlathotep, τον Επίτροπο του Μαύρου Θρόνου. Οι ακολουθοι οποιουδήποτε από τους Μεγάλους Παλαιούς πρέπει να καλέσουν τον Nyarlathotep, προκειμένουν να περάσουν την Πύλη. Οι μόνοι που δεν τον καλούν, είναι αυτοί που ακολουθούν το μονοπάτι του ίδιου του Azathoth.
Στο "Magical Revival" o Kenneth Grant συνδέει τον Nyarlathotep, τον απρόσωπο θεό, με το τελετουργικό του Ακέφαλου ή Αγέννητου (The Headless One/Bornless One ritual), μια παλιά ερμητική επίκληση που ο Aleister Crowley χρησιμοποίησε για το κάλεσμα του Άγιου Φύλακα Άγγελου (βλ. Liber Samekh). Αναλαμβάνοντας το ρόλο του Δαίμονα ή Άγιου Φύλακα Άγγελου, ο Νyarlathotep είναι η προσωποποίηση του Ανώτερου Εαυτού.
O Grant συνδέει επίσης τον Nyarlathotep με τον Ambrodias, τη Σήραγγα του Σετ (Tunnel of Set) που στο Κλιφωθικό Δέντρο αντιστοιχεί στο μονοπάτι του Τρελού των Ταρώ. Ο Ανόητος, αιώνια περιπλανώμενος, σαν τον Nyarlathotep, είναι η προσωποποίηση της αναζήτησης, αλλά συνδέεται και με το μυστήριο που καλύπτει τον αριθμό 11* (η αριθμοσοφική αξία και του ονόματος του Nyarlathotep, σύμφωνα με τη γεμάτρια του Grant πάντα). Σαν Μαύρος Άνθρωπος του Sabbat, ο Nyarlathotep οδηγεί μπροστά στο Αληθινό Νεκρονομικόν, και στο Θρόνο του Azathoth, αναλαμβάνοντας το ρόλο του μυητή.
Από πλευράς αντιστοιχιών, ο Nyarlathotep ταυτίζεται με τη Σφαίρα του Ερμή, και με το δέκατο τρίτο "κρυφό" ζώδιο, αυτό του Οφιούχου. Συνδέεται με τη Sephira Hod στο Δέντρο της Ζωής αλλά και το σκοτεινό ανάλογό της, την Qlipha Samael στο Δέντρο του Θανάτου. Η ημέρα του είναι η Τετάρτη, και η κατεύθυνσή του είναι η Δύση. Σύμφωνα με τον σεληνιακό κύκλο του Tyson, η Νέα Σελήνη είναι η ώρα του Nyarlathotep. Αυτή η περίοδος ενδείκνυται γενικότερα, αν και όχι αποκλειστικά, για εργασίες με τον Απρόσωπο Παλαιό. Στα διαφορα λαβκραφτικά ταρώ που κυκλοφορούν, ο Nyarlathotep συσχετίζεται με την κάρτα του Μάγου.
Στο "Grimoire of the Necronomicon" ο Tyson γράφει ότι ο "Δρόμος του Nyarlathotep" είναι η τέχνη της Νεκρομαντείας και της προφητείας. Μέσω των ταρώ, της διοροσκοπίας και των νεκρομαντικών τεχνικών ο μύστης επικοινωνεί με το Έρπον Χάος και το υποσυνείδητό του. Γενικότερα μιλώντας, ο Nyarlathotep είναι ο ευκολότερος στην προσέγγισή του Παλαιός, μέσω τεχνικών μαντείας, τελετουργικών, οραματισμού αλλά και αστρικών εργασιών. Μια ιδιαίτερα δημοφιλής πρακτική είναι το Αστρικό Sabbat, παραδείγματα του οποίου μπορούν σε διάφορες πηγές, όπως το "Necronomicon Gnosis" (A. Mason) ή το "Necronomicon-The Gate" (SimonIff).
*: Σχετικά με τον αριθμό 11 μπορείτε να διαβάσετε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο στο προσωπικό blog του Γ. Ιωαννίδη.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Λάβκραφτ, Χ.Φ., Η Ονειρική Αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ, Αίολος, 1988
Lovecraft, H.P., Nyarlathotep, hplovecraft.com, 2009
Lovecraft, H.P., The Dreams in the Witch House and Other Weird Stories, Penguin Books, 2005
Τάισον, Ντ. (Tyson, D.), Νεκρονομικόν - Οι περιπλανήσεις του Αλχαζρέντ, Αίολος, 2007
Tyson, D., Secrets of the Necronomicon / The Necronomicon Tarot, Llewellyn, 2007
Tyson, D., Grimoire of the Necronomicon, Llewellyn, 2008
Mason, A., Necronomicon Gnosis - A Practical Introduction, Drache Rotter, 2007
Mason, A., Self-Initiation to the Necronomicon Current, Lodge Magan Essays, 2008
Grant, K., The Magical Revival, Frederic Muller, 1972
Grant, K., Nightside of Eden (2nd Edition), Skoob Publishing, 1994
Hay, G. et al, Necronomicon: Book of Dead Names (Al Azif), Skoob Publishing, 1992
Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας Necronomicon Magic διατίθεται από τον δημιουργό Φώτη Μπαλτούμα με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .